Creaties zitten in elk van ons

Tag: zelfverbinding

Stilteretraite in De Oude Abdij van Drongen – algemene beschouwing

Nu ik terug thuis ben, kan ik op een andere manier terugblikken op de voorbije vijf dagen in De Oude Abdij van Drongen.

Verschillende werelden

Met een blij en vol hart vertrok ik weer naar huis, maar met een droevig hart kwam ik weer thuis. Ik was erg emotioneel, elke keer ik terugdacht aan de zalige momenten, de gezichten van de mensen, de onbezorgdheid en nog zoveel meer, kreeg ik een krop in de keel en vulden mijn ogen zich met tranen. Ik wilde helemaal niet terug naar huis! Kon het leven niet gewoon elke dag zo zijn? Lees verder

Stilteretraite in De Oude Abdij van Drongen – Dag 5: Woensdag 1 november 2017

Nacht

Weinig slaap, veel dromen

Deze nacht kon ik maar moeilijk de slaap vatten. Uren heb ik nog wakker gelegen, gedachten spookten door mijn hoofd. Ik dacht na over hoe ik terug thuis aan zou komen, de ochtend erop, mijn afspraak bij de orthodont, vrijdag ochtend in het VOC, het weekend en de activiteiten die reeds gepland stonden voor die twee dagen, … uiteindelijk haalde de slaap me toch nog in. Toen begonnen weer die dromen. Het lijkt wel dat ik constant over het openbaar vervoer lig te dromen, want nu ging het over bussen. Ze hadden vertragingen, omleidingen, … daarnaast kwam ik mijn lerares van Frans van de 3e graad tegen. Blijkbaar hadden we telefoonnummers uitgewisseld vroeger, want ze vroeg waarom ik nooit heb gebeld of dat we nooit hebben afgesproken om iets te gaan drinken. Lees verder

Stilteretraite in De Oude Abdij van Drongen – Dag 4: Dinsdag 31 oktober 2017

Nacht

Van treinen in China tot pizza op de metrosporen

De nacht was woelig. En veel herinner ik me niet meer van mijn dromen. Toch is er me bijgebleven dat het openbaar vervoer, en dan vooral de treinen, van China veel efficiënter werkt dan dat van België. Allereerst omdat alles propvol zit en er medewerkers de mensen moeten binnenduwen. Vervolgens omdat hun netwerk veel beter ineen steekt, denk maar aan grote verbindingen die ook nog eens snel zijn. Waarin niet in elk klein stationnetje wordt halt gehouden. Daar zijn andere verbindingen voor. En tot slot kan je ondergronds op de treinsporen pizza’s bakken. Ze zijn gaar nog voor de volgende verbinding eraan komt stormen en het is nog lekker ook! Probeer het zeker eens uit – en waag het niet om een aangeboden pizza te laten liggen want dan stoot je de pizzajongen tegen de borst! (Ook al heb je het niet gevraagd.) Vooral omdat er dan pizzamoes overblijft eens de trein/metro voorbij is geraasd. Lees verder

Stilteretraite in De Oude Abdij van Drongen – Dag 3: Maandag 30 oktober 2017

Nacht

Innerlijke roerselen

Ook deze nacht had ik weer vreemde, levendige dromen. Nu op het einde van de namiddag herinner ik me er niet veel meer van. Wat ik nog wel weet is dat ik in een soort van kasteel was, samen met heel veel andere mensen. Op een bepaald moment moesten we vluchten naar onze vertrekken omdat er een of ander onzichtbaar monster of vijand in groten getale ons aanviel. De verantwoordelijken per afdeling probeerden zo vlug mogelijk de geheime combinaties in te geven op de ingangen van hun vertrekken, zodat iedereen daar zich veilig kon verschuilen. Er vielen doden en gewonden in snel tempo, dus de psychologische druk speelde niet in hun voordeel. Er waren waarschijnlijk zo’n 4 grote groepen, à la Zweinstein.

En het wordt vreemder

Lees verder

Stilteretraite in De Oude Abdij van Drongen – Dag 1: Zaterdag 28 oktober 2017

Prelude

Gisteren was er zoveel te doen, maar te weinig tijd. Eerst vroeg opstaan voor naar het VOC te gaan. Gelukkig was het daar rustig en was al het werk al snel gedaan.

[Extra inzicht dat ik pas vandaag vrijdag 3 november, het moment van dit overtypen, kreeg: iemand had met een rood notapapiertje een vlinder gemaakt door middel van origamitechnieken. Het lag op de rest van de stapel papiertjes, vlak in het zicht. Dit bleek reeds het begin te zijn van een hele reeks. Nu ik dit vandaag terug zag liggen in het VOC, sloeg het bijna in als een bom. Het was ongelooflijk. Nog steeds sta ik versteld van de ‘intelligentie’ van het ‘Universum’. Je moet het meemaken om het te geloven en te begrijpen.]

Na het middageten douchen om diergeurtjes te verwijderen en om fris aan de retraite te kunnen beginnen. Ik moest mijn bagage nog maken en andere, kleinere taken doen zoals mijn plantjes water geven. Nog met een vriendin afgesproken en iets gaan eten samen, om erna nog gauw naar de yogales te gaan. Uiteindelijk heb ik geen tijd meer gehad om bij de buren langs te gaan om hun bestelling van Tupperware te brengen die net was aangekomen. Dat is dan voor na de retraite.

Begin

Lees verder

© 2024 De verhalenhoek

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑