Nacht
Innerlijke roerselen
Ook deze nacht had ik weer vreemde, levendige dromen. Nu op het einde van de namiddag herinner ik me er niet veel meer van. Wat ik nog wel weet is dat ik in een soort van kasteel was, samen met heel veel andere mensen. Op een bepaald moment moesten we vluchten naar onze vertrekken omdat er een of ander onzichtbaar monster of vijand in groten getale ons aanviel. De verantwoordelijken per afdeling probeerden zo vlug mogelijk de geheime combinaties in te geven op de ingangen van hun vertrekken, zodat iedereen daar zich veilig kon verschuilen. Er vielen doden en gewonden in snel tempo, dus de psychologische druk speelde niet in hun voordeel. Er waren waarschijnlijk zo’n 4 grote groepen, à la Zweinstein.