Creaties zitten in elk van ons

Tag: schrijven

Stilteretraite in De Oude Abdij van Drongen – Dag 5: Woensdag 1 november 2017

Nacht

Weinig slaap, veel dromen

Deze nacht kon ik maar moeilijk de slaap vatten. Uren heb ik nog wakker gelegen, gedachten spookten door mijn hoofd. Ik dacht na over hoe ik terug thuis aan zou komen, de ochtend erop, mijn afspraak bij de orthodont, vrijdag ochtend in het VOC, het weekend en de activiteiten die reeds gepland stonden voor die twee dagen, … uiteindelijk haalde de slaap me toch nog in. Toen begonnen weer die dromen. Het lijkt wel dat ik constant over het openbaar vervoer lig te dromen, want nu ging het over bussen. Ze hadden vertragingen, omleidingen, … daarnaast kwam ik mijn lerares van Frans van de 3e graad tegen. Blijkbaar hadden we telefoonnummers uitgewisseld vroeger, want ze vroeg waarom ik nooit heb gebeld of dat we nooit hebben afgesproken om iets te gaan drinken. Lees verder

Stilteretraite in De Oude Abdij van Drongen – Dag 4: Dinsdag 31 oktober 2017

Nacht

Van treinen in China tot pizza op de metrosporen

De nacht was woelig. En veel herinner ik me niet meer van mijn dromen. Toch is er me bijgebleven dat het openbaar vervoer, en dan vooral de treinen, van China veel efficiënter werkt dan dat van België. Allereerst omdat alles propvol zit en er medewerkers de mensen moeten binnenduwen. Vervolgens omdat hun netwerk veel beter ineen steekt, denk maar aan grote verbindingen die ook nog eens snel zijn. Waarin niet in elk klein stationnetje wordt halt gehouden. Daar zijn andere verbindingen voor. En tot slot kan je ondergronds op de treinsporen pizza’s bakken. Ze zijn gaar nog voor de volgende verbinding eraan komt stormen en het is nog lekker ook! Probeer het zeker eens uit – en waag het niet om een aangeboden pizza te laten liggen want dan stoot je de pizzajongen tegen de borst! (Ook al heb je het niet gevraagd.) Vooral omdat er dan pizzamoes overblijft eens de trein/metro voorbij is geraasd. Lees verder

Stilteretraite in De Oude Abdij van Drongen – Dag 3: Maandag 30 oktober 2017

Nacht

Innerlijke roerselen

Ook deze nacht had ik weer vreemde, levendige dromen. Nu op het einde van de namiddag herinner ik me er niet veel meer van. Wat ik nog wel weet is dat ik in een soort van kasteel was, samen met heel veel andere mensen. Op een bepaald moment moesten we vluchten naar onze vertrekken omdat er een of ander onzichtbaar monster of vijand in groten getale ons aanviel. De verantwoordelijken per afdeling probeerden zo vlug mogelijk de geheime combinaties in te geven op de ingangen van hun vertrekken, zodat iedereen daar zich veilig kon verschuilen. Er vielen doden en gewonden in snel tempo, dus de psychologische druk speelde niet in hun voordeel. Er waren waarschijnlijk zo’n 4 grote groepen, à la Zweinstein.

En het wordt vreemder

Lees verder

Stilteretraite in De Oude Abdij van Drongen – Dag 1: Zaterdag 28 oktober 2017

Prelude

Gisteren was er zoveel te doen, maar te weinig tijd. Eerst vroeg opstaan voor naar het VOC te gaan. Gelukkig was het daar rustig en was al het werk al snel gedaan.

[Extra inzicht dat ik pas vandaag vrijdag 3 november, het moment van dit overtypen, kreeg: iemand had met een rood notapapiertje een vlinder gemaakt door middel van origamitechnieken. Het lag op de rest van de stapel papiertjes, vlak in het zicht. Dit bleek reeds het begin te zijn van een hele reeks. Nu ik dit vandaag terug zag liggen in het VOC, sloeg het bijna in als een bom. Het was ongelooflijk. Nog steeds sta ik versteld van de ‘intelligentie’ van het ‘Universum’. Je moet het meemaken om het te geloven en te begrijpen.]

Na het middageten douchen om diergeurtjes te verwijderen en om fris aan de retraite te kunnen beginnen. Ik moest mijn bagage nog maken en andere, kleinere taken doen zoals mijn plantjes water geven. Nog met een vriendin afgesproken en iets gaan eten samen, om erna nog gauw naar de yogales te gaan. Uiteindelijk heb ik geen tijd meer gehad om bij de buren langs te gaan om hun bestelling van Tupperware te brengen die net was aangekomen. Dat is dan voor na de retraite.

Begin

Lees verder

Professioneel geprinte versie masterthesis

Toen ik in juli 2015 te weten kwam dat ik er voor mijn bachelorscriptie door was, heb ik deze in boekvorm laten printen bij Pro-book. Een drukkerij waarvan ik via via had gehoord kort daarvoor. Enkele weken later kreeg ik het thuis geleverd en was erg tevreden over het resultaat. Minus enkele puntjes waar ik zelf de schuld aan heb. Bij een volgende keer, met mijn masterthesis – die ik toen nog niet eens was begonnen – in gedachten, zou ik daar rekening mee houden. Nu was de tijd daar voor aangebroken. Zodra ik wist dat ik voor mijn thesis geslaagd was, zou ik het als boekvorm bestellen bij dezelfde drukkerij. En ziehier het resultaat.

Lees verder

Memoires van een worm die teveel van boeken houdt – verhaal

Vastberaden tikken haar vingers met zachte tred op het klavier. Op het ritme van haar gedachten vormen er zich woorden op het scherm. Ze denkt terug aan haar kindertijd en jeugd, die als lang vervlogen bladzijden weer openspringen door een stevig briesje. Ja, ze weet nog goed hoe haar vader haar als kind elke avond voorlas uit het dikke boek van de 365 Olifantjes. Een boek dat ze van kennissen hadden gekregen. Als het helemaal uit was, dan begonnen ze toch gewoon terug vanaf het begin?! Tot dit kleine meisje op een dag, met pijn in het hart, afscheid moest nemen van haar dikke vriendjes opdat deze andere kindjes gelukkig konden maken. Maar dan kwamen de mooiste Winterverhalen ten tonele, een prachtig lees- en voorleesboek waar ze voor het eerst niet alleen werd uit voorgelezen, maar ook mee probeerde mee te lezen. Toen de school alle kinderen het leesvirus trachtte over te brengen, kon geen enkel boek dit koppige meisje bekoren. Zelf lezen? Bah, wat vervelend, hoe saai, zo vermoeiend! Geen haar op haar hoofd dat er ook maar aan dacht om meer dan één dun boekje te lezen. Wie dachten ze wel dat ze waren? Lees verder

Memoires van een worm die teveel van boeken houdt – inspiratiebron en creatieproces

Enkele dagen geleden zag ik een vacature die mij erg aanspreekt, waarvoor een beetje creativiteit wel gepast is. Onmiddellijk kreeg ik het idee om een soort van autobiografie te schrijven. Toch voelde ik aan dat dit niet genoeg was, het leek waarschijnlijk over te komen alsof dit niet per se voor de vacature was, maar alleen om de aandacht te krijgen in dat vakgebied. Ik ging dus een stap verder, om zo meer de richting te gaan van waar de vacature voor was. Ook dit posten hoort erbij. Marketing is een harde wereld vermoed ik, dus wil ik het niet maar ‘half z’n gat’ doen zoals we dat zo mooi kunnen zeggen.

Lees verder

© 2024 De verhalenhoek

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑